ریزش موی سکه ای یا با نام علمی این بیماری آلوپسی آره آتار است. كچلی سكه ای شکلی بیماری خود ایمنی در بدن انسان میباشد كه در آن فولكولهای موی شما از بین نمی روند اما بدن تان موها را اضافی تلقی كرده و تیشه به ریشه آن ها می زنند.
با وجود بحث و جدلهای زیاد هنوز دلایل اصلی این بیماری مشخص نمیباشد. در قدیم باور بر این بود كه عفونتها عامل بروز كچلی میباشند كه امروزه این نظریه رد شده است. گذشته از این، برای اینكه درمان درستی برای مشكل خود پیدا كنید، نخست باید نوع كچلی تان را تشخیص دهید.
اگر ریزش موهای تان با خارش، سوزش و تورم همراه باشد در گروه مبتلایان كچلی سكه ای قرار نمیگیرید. درست است كه اسم این بیماری كچلی سكهای است اما میزان ریزش موها ربطی به اندازه سكه ندارد و همیشه محدود به مقدار اولیه ریزش نمیماند.
به عبارت دیگر، شاید ناحیه كچلی در ابتدا كم باشد اما شاید بعدا گسترده تر شود و حتی تا كچلی كامل هم پیش برود كه در این موارد درمان دشوارتر میشود. از سوی دیگر، كچلی سكهای فقط روی سر ظاهر نمیشود شاید ابروها و مژهها را هم كچل كند. ریش و سبیل یا دیگر نقاط بدن هم از این بیماری در امان نیستند.
ریزش مو سکه ای
کچلی سکه ای گرچه مواقعی میتواند تهدیدی جدی برای موهای شما به حساب آید، ولی همیشه هم سمج نمیباشد. اگر خوششانس باشید این مشکل خودبهخود بعد از گذشت مدتی خوب میشود، یعنی نخست ریشه موهای تان ریخته و بعد از زمانی دوباره جوانه میزند و همه موها بعد از سه تا شش ماه جایگزین میشوند. در برخی موارد به صبوری بیشتری نیاز است. در چنین مواقعی ممکن است یک قسمت شروع به ریزش کرده و قسمتهای بیشتری را درگیر کند.
در برخی مواقع هم بعد از ریزش و رویش مجدد یک ناحیه، قسمت دیگری دچار کچلی میشود. برای درمان پزشک باتوجه بهشدت بیماری شیوه درمانی مناسب را انتخاب میکند و با کمک داروهای خوراکی یا تزریق دورهای داروها برای برطرف شدن مشکل تلاش میکند. اگر ناحیه کچلی محدود باشد از دورههای تزریق دارو برای درمان استفاده میشود. اگر هم هیچ کدام از این شیوهها کارساز نبود نوردرمانی یا فتوتراپی را انجام میدهند تا شاید باعث رشد مجدد موهای از دست رفته شوند.
در فنوتراپی لامپهای مهتابی فرابنفش سه تا شش ماه یک روز در میان به سطح سر تابیده میشود که البته درمان تضمینی صددرصدی برای رفع کچلی نیست و ممکن است مدتی بعد از درمان فرد دوباره دچار کچلی شود. چراکه متاسفانه کچلی سکهای در برخی افراد برگشتپذیر است.
ریزش موی سکه ای حتی شاید به دلیل وجود یک عفونت در بدن و یا به خاطر استرسهای روحی به وجود آید. اگرچه اثبات آن مشکل است، ولی به هر حال عوامل محیطی در بروز این بیماری دخالت دارند.
گاهی اولین محل شروع بیماری، پوست سر است. در بعضی افراد دیگر، اولین محل مبتلا، موهای ابرو و مژه میباشد که بیماری با ریزش این موها آغاز میشود.
این بیماری گاهی ناخنها را نیز درگیر مینماید و به نظر میرسد یک واکنش خودایمنی در اشخاص مستعد از نظر ژنتیکی ایجاد میشود. البته علل ژنتیکی موثر در این نوع ریزش مو، به عوامل متعددی بستگی دارند. پس شاید با سایر بیماریهای خودایمنی همراه باشد. ابتلای ناخنها به این بیماری در 10 تا 15 درصد موارد دیده میشود.
ریزش مو سکه ای در دهه دوم و چهارم زندگی شیوع بیشتری دارد. سیر بیماری در اشخاص مختلف، متفاوت است.
ممکن است بعد از چند ماه موهای جدید رشد کنند، یا در برخی اشخاص، ضایعات جدیدی در نقاط دیگر بروز شوند.
رشد مجدد موها در 34 تا 50 درصد موارد و حتی گاهی تا 80 درصد موارد، تا یک سال بعد از شروع بیماری، اتفاق میافتد.
درمانها شامل اطمینان به بیمار برای بهبود با درمانهای ساده به شرط حوصله بیمار میباشد و از استفاده مواد محرک از قبیل سیر و پیاز گرفته تا اشعه ماوراء بنفش و ایجاد آلرژی تماسی با DNCB , DPC و اسکواریک اسید و استفاده از پمادهای تنظیم کننده ایمنی مانند پروتوپیک گرفته تا استعمال پماد های کورتون موضعی قوی و تزریق کورتن داخل ضایعه و تجویز داروهای سیستمیک مانند کورتن خوراکی یا کورتن به صورت پالس و داروهای خوراکی تغییر دهنده ایمنی را میتوان برحسب مورد به کار برد.
اما زمانی با بالاترین درمانها هم هیچ تاثیر مثبتی دیده نمی شود و بیماری پابرجا می ماند. نحوه واکنش بیمار به این بار عصبی شدید در سرنوشت و آینده او تاثیر به سزایی دارد که بایستی با آموزش مناسب اجتماعی و تقویت روحی بیمار آنرا به شکل مناسب تامین نمود.
برای درمان از محلول های حاوی کورتون یا تزریق کورتون در پوست استفاده می شود. تزریق کورتون ( آمپول تریامسینولون ) درون پوست ناحیه بدون مو هر ۴-۶ هفته تکرار می شود. پماد های حاوی آنترالین نیز تاثیر بسزایی دارند. اخیرا از تابش لیزر اگزایمر هم برای تحریک رویش موها استفاده می شود. می توان درکنار درمان های اصلی از محلول ماینوکسیدیل استفاده کرد. موهای جدید در ابتدا نازک و سفیدرنگ هستند ولی به تدریج رنگ و جنس اولیه را پیدا می کنند.
پیشرفت بیماری غیرقابل پیش بینی میباشد شاید ریزش مو فقط به همان یک بار ختم شود و یا بعد از بهبود یک ناحیه موهای ناحیه دیگری بریزد و این مساله چندین بار تکرار شود و سال ها طول بکشد.
در طاسی های کوچک اگر علی رغم درمان ، موها بعد از ۱-۲ سال رشد نکند می توان کاشت مو انجام داد.
این مطلب را در مورد ریزش موی سر بخوانید
۱- نوردرمانی
۲- شیمی درمانی
۳- حساس سازی تماسی پوست سر با دیفن سیپرون (ایمونو تراپی موضعی)
۴- بستری کردن بیمار و تزریق کورتون با دوز بالا (پالس کورتون)